In vergelijking met vroeger, met eerdere voettochten, is er een vooruitgang van belang als het gaat om het kiezen en vinden van de wegen. Ik kan nu de topografische kaarten van de gebieden waar ik doorheen loop in mijn telefoon laden. Kaarten van 1 op 25.000 of nog preciezer. Dat betekent veel beter zien waar land- en bosweggetjes zijn, waar een bruggetje of tunnel is en waar de GR wandelpaden langs gaan. Dat maakt sneller dan met alleen de 1 op 100.000 kaarten waar ik vroeger op liep. Het maakt ook dat ik makkelijke onverharde paden vindt, waardoor het lopen lichter wordt en ik het langer volhoudt.

Er is echter een groot nadeel. Door veel op de digitale kaart te lopen raakt de batterij van de telefoon snel leeg. Daar kan mijn zonnelader, zeker bij regenachtig weer lang niet genoeg voor bijladen. Dus is mijn telefoon wel eens leeg geweest zodat ik, net als vroeger, met het kompas in de hand zo ongeveer de goede richting moest zien te vinden.

Mijn strategie werd om ieder café of restaurant waar ik pauze hield te vragen of ik bij mag laden. Ik heb zelfs wel eens in een kerk wat stroom getapt. Als ik daar toch al moest zijn werkte dat prima maar om er nu voor om te lopen …