Toen Mark vertrok was het nat buiten. En de hele verder dag bleef het nattig. Dagen waren vooraf gegaan met meten en passen en wegen en schatten. De rugzak woog bij vertrek 13 kilo, maar Mark zou nog langs de Groene Winkel om proviand in te slaan. Het zou wel 15 kilo worden. De dag erna regende het pijpenstelen. Het bleef maar doorgaan. Ik weet dat het buiten als je loopt niet zo erg voelt, maar nattigheid en kou en lopen..is gewoon niet zo lekker.

Het nieuws kwam ‘s avonds. Na een eerste vrije overnachting op een hondentrimterrein (?) nabij Zwolle overnachtte hij de tweede nacht bij Twan en zijn famile. Ik was gerustgesteld. Man ligt droog voor de nacht. Dag erna kwam zomaar midden op de dag een emailtje, : ‘of Carla zijn muts mee kon nemen? Het was toch nog behoorlijk koud.

Onze lieve Vrouwe van Frieswijk buiten op een boom

Hij was net nog langs de lieve vrouw van Frieswijk gelopen en had een kaarsje opgestoken voor thuis..’ Meteen Frieswijk opgezocht. Alsof je dan weet waar iemand is. Wel informatie over de vrouwe. Maar ik wilde weten hoe het met Mark ging! Ook voor mij geldt een strenge restrictie in het aantal sms-jes en dat is even wennen , geef ik toe.

Onze buurvrouw Carla is net vertrokken, met muts en nog twee haringen voor de tent. Vandaag gaat de trip naar Arnhem. En ja, op het kaartje ‘waar is hij ergens?’ heeft hij al wat stipjes aangegeven. Het lijkt nog steeds Meppel, maar is al een stuk verder gekomen!