Francis Alÿs loopt:

Francis Alÿs, werk van hem dan, heb ik recent gezien in Brussel. Hij is beeldend kunstenaar. Woont in Mexico, komt uit Belgie en werkt over de hele wereld. In Brussel was de video te zien hoe hij door Jeruzalem loopt, Joodse en Palestijnse gebieden doorkruisend. Ook te zien was zijn project Quando la fe mueve montanas (als geloof bergen kan bewegen).

De hele tentoonstelling heeft heel veel indruk op me gemaakt en doet dat nog steeds. Ik kijk graag naar de filmpjes op internet van Francis Alys en het boek over zijn werk dat nu bij ons thuis op tafel ligt. In dat boek A story of deception zijn onder de W een aantal uitspraken van Francis Alÿs over lopen opgenomen.

W

Walking

There is no theory of walking, just a consciousness. But there can be a certain wisdom involved in the act of walking. It’s more an attitude, and it fits me all right. It’s a state where you can be both alert to all that happens in your peripheral vision and hearing, and yet totally lost in your thought process.

Walking, in particular drifting, or strolling, is already – within the speed culture of our time – a kind of resistance. Paradoxically it’s also the last private space, safe from the phone or email. But it also happens to be a very immediate method  for unfolding stories.

Walking is not a medium, it’s an attitude. To walk is a very immediate and handy way of interacting and eventually interfering within a given context.

Walking brings a rich state of consciousness. In our digital age, it’s also one of the last private spaces.

Prachtige uitspraken die ik helemaal onderschrijf.