In Kevelaer kwam ik eind van de dag doorregend aan in een stampvolle jugendherberg; alle slaapkamers en zalen bezet. De herbergierster kon het niet over haar hart verkrijgen me in de regen zo na 7 nog weg te sturen, dus ik mocht slapen op een veldbed in een eetzaal. Super luxe, alle rumte om tenten en kleren te drogen, kaarten breed uit te leggen op tafels, biertje erbij, kortom geweldig zo’n jugendherberg. Ik ben dan ook schoon gewassen en geschoren als ik eerst Maria met kaarsen en daarna Edward met Kaffee und Kuchen begroet.
Twee dagen later loop ik op een volgende jugendherberg aan, in de buitengebieden van Krefeld. Het loopt tegen 7 ‘s avonds maar dat geeft niet, ik weet hoe goed het is in de Jugendherberg. Helaas, jugendherberg is niet meer. Doorlopen naar andere Jugendherberg in het stedelijk gebied tussen Krefeld, Uerdingen en Linn. Benen moe, voeten pijn, geen Jugendherberg.
Hoe had ik zo naief kunnen zijn. Jugendherbergen zijn niet meer van deze tijd, het bedevaartsplaatsje Kevelaer is dat ook niet dus daar floreert de Jugendherberg natuurlijk.
Wat te doen? Geen pension of hotel in de buurt, doorlopen naar Linn dan maar, met zicht op snel buiten-groen om te kamperen. Ik heb noodsoep in n zakje, maar geen water meer, want ik ging immers naar de jeugdherberg. Aanbellen voor water om 9 uur ‘s avonds is ook wat raar.
Eerst maar wat eten dan, biefstuk met bradkartoffel, in de leukste kroeg van Linn. Het is dan inmiddels bijna donker. In halfdonker zoeken naar een slaapplaats; volktuintjes met omheiningen, dan liever op het sportcomplex, en ja blijkt de volgende ochtend, hier valt water te tappen.

Morgen ben je jarig, 1 dag voor moederdag, waarop je bent geboren! We wensen je een fijne wandeldag toe, hopelijk met wat beter weer. Want je treft het niet met die regen en koude.
Leuk al wat van je belevenissen te lezen.
groetjes en liefs van je ouders

Jarig, je bent jarig!!!!!!!!!

Veel liefs, het was leuk voor je te zingen vanochtend, iedereen wenst je het allerbeste en vooral mooi weer!!!!!

Van Francis,

in opdracht van: Siebe , Jaap, Ceciel, Marij, Henk en Dorine

Mark overnachtte bij ons in Wijchen woensdagnacht 5 mei. Ik wandelde met hem een stukje de volgende morgen. De zon scheen en de natuur was mooi. Mark heeft afgelopen dagen ook met regen gelopen. Wandelen is een aparte manier van leven. Mark plande bij ons de duitse grens over te trekken, ten dele langs de Niers naar Kevelaer, vanouds een bedevaartplaats. Dorine en ik wensen hem veel mooie dagen en memorabele momenten.

Lieve Mark, bedankt voor deze MARKante dag! Het was een kadootje en ook ik heb er van genoten. Viel me wel op dat we vaak dezelfde mensen tegenkwamen. Kwam waarschijnlijk door het aardige groeten. Ze kregen er geen genoeg van! haha. Speciaal voor jou een blij nummer gezocht op You Tube. Liefs, Carla

Ook een belangrijke eerste dag, de eerste dag met gast. Eigenlijk zou Hans dat zijn geweest op de derde dag, maar die kreeg een blessure. Hij wenst me daarna naast alle gebruikelijke goede wensen vooral een blessurevrije tocht toe. Dat is inderdaad wel een heel waardevol scenario, als ik zonder blessures kan blijven wandelen, zeker nu ik de eerste dagen de spieren en pezen nogal voel. De noordenwind en de regen hielpen ook niet mee. Gelukkig kwam Carla, met beter weer, een goed humeur, mijn fleecemutsje en een geweldige catering.

Heel fijn samen gelopen; gekletst, gekeken, gekoffied, gedeeld, genoten. Dank!

Tevens de voors en tegens besproken van regel 7: Heb vertrouwen in wat de tocht je brengt en ga dus onverzekerd op reis. Dat is eerste is niet iedereen automatisch gegeven, maar dan moet je misschien juist daarom geen verzekeringen nemen. Toen ik destijds naar Assisi liep was ik helemaal onverzekerd, en dat was een bewuste keuze. Carla wees me er als verzekeringsdeskundige op wat het voor mijn lief betekenen zou als mij wat zou gebeuren en ik onverzekerd in buitenlandse medische toestanden verzeild zou raken. Een sterk argument, overigens, ik hield me toch al niet aan regel 7, ik heb mijn zorg en reisverzekeringen mooi door laten lopen.

Uit de hand genomen

We hebben trouwens een van de mooiste wandelingen gedaan die je maar kunt kiezen in Nederland; van Brummen naar Laag-Soeren via het Hanzestedenpad, en van Laag-Soeren naar Velp via het Maarten van Rossumpad. Kunnen we heel erg aanbevelen.

Een lieve groet aan iedereen die meeleest.

en dag!

Carla loopt

Een eerste dag is natuurlijk een belangrijke dag omdat het de eerste is, hij is eigenlijk hetzelfde als al die andere die volgen gaan maar toch; het is wel de eerste dag.

Lange Staphorster veldwegen

Regel 2 van de pelgrimstocht heb ik toch mooi al aan voldaan; vertrekken vanuit huis. Een paar kleine gebeurtenissen maken ook blij; zoals het treffen met een paar vrienden van het Blauwe Huis net bij openingstijd van de natuurvoedingswinkel, ik ben van harte uitgenodigd in Spanje nog even door te lopen naar hun olijvengaard zo’n 120 km onder Barcelona.

Nog meer; het Tibetaanse gerstebrood, de vele vogels die ik zie onderweg, het cafe dat open is, de Staphorster boerenzoon die me aanspreekt en vraagt te helpen met een rotklus. Hij moet met een schop een plaatsje vrijmaken van grond. Ik bedank en meldt dat t me zwaar lijkt voor de armen en maak een praatje (regel 5). Hij vraagt me waar ik wel helemaal vandaan kom; Meppel, helemaal niet ver dus. Vraagt ook waar ik dan wel naar toe ga, dat is wel ver dus en dat lijkt hem heel vermoeiend voor de benen. Inderdaad wel ver, Spanje. Maar als ik ja zeg op dit soort vragen kom ik er natuurlijk nooit.

Minder leuk is dat het theehuis op de Agnietenberg in Zwolle wel open is maar alleen voor bruiloftsgasten en niet voor mij. Gelukkig functioneert mijn brander uitstekend ondanks de nattigheid.

Ook leuk is dat ik op de eerste dag meteen al een veerpontje over mag steken (uitzondering op regel 3: de hele tocht te voet doen). De veerman woont bij het voetveer en doet de meeste oversteken. Als ik het veer afloop vraagt hij nog: Ga jij soms naar Santiago de Compostella? Ik zeg: Nee, maar wel zoiets.

Toen Mark vertrok was het nat buiten. En de hele verder dag bleef het nattig. Dagen waren vooraf gegaan met meten en passen en wegen en schatten. De rugzak woog bij vertrek 13 kilo, maar Mark zou nog langs de Groene Winkel om proviand in te slaan. Het zou wel 15 kilo worden. De dag erna regende het pijpenstelen. Het bleef maar doorgaan. Ik weet dat het buiten als je loopt niet zo erg voelt, maar nattigheid en kou en lopen..is gewoon niet zo lekker.

Het nieuws kwam ‘s avonds. Na een eerste vrije overnachting op een hondentrimterrein (?) nabij Zwolle overnachtte hij de tweede nacht bij Twan en zijn famile. Ik was gerustgesteld. Man ligt droog voor de nacht. Dag erna kwam zomaar midden op de dag een emailtje, : ‘of Carla zijn muts mee kon nemen? Het was toch nog behoorlijk koud.

Onze lieve Vrouwe van Frieswijk buiten op een boom

Hij was net nog langs de lieve vrouw van Frieswijk gelopen en had een kaarsje opgestoken voor thuis..’ Meteen Frieswijk opgezocht. Alsof je dan weet waar iemand is. Wel informatie over de vrouwe. Maar ik wilde weten hoe het met Mark ging! Ook voor mij geldt een strenge restrictie in het aantal sms-jes en dat is even wennen , geef ik toe.

Onze buurvrouw Carla is net vertrokken, met muts en nog twee haringen voor de tent. Vandaag gaat de trip naar Arnhem. En ja, op het kaartje ‘waar is hij ergens?’ heeft hij al wat stipjes aangegeven. Het lijkt nog steeds Meppel, maar is al een stuk verder gekomen!

Hai Mark,

Ik wens je heel veel plezier en wandelplezier met je tocht!!

Ik vind het bijzonder fijn dat ik een weekje met jou en een dag samen met Francis mag meelopen, ik kijk er erg naar uit!! Ik stuur je al een berichtje om alvast te oefenen met het sturen van een berichtje…je weet ik ben beetje ouderwets… en zo’n berichtje sturen is dan ook een overwinnning voor mij hihihi!! Maar wel waar!!!

Heb het goed en de Madonna zal met je zijn!!

Lieve Groet Gerda