Hoe lang nog?

augustus20

De spanjaarden die hier vakantiehuizen hebben in de vallei zeggen dat Barcelona op 2 uur rijden ligt, dat betekent 10 dagen te voet; tel er nog 4 bij op voor mijn omwegen; ongeveer twee weken dus nog.

Zometeen, vrijdagmiddag 20 aug ga ik de bergen weer in, hier een foto van het gebergte van de Puigmal, de wachter boven Nuria. De foto is genomen toen ik aan de andere kantvan de vallei afdaalde richting Dorres.

P1020150

P1020294

Ik ga gebruik maken van deze kaart die ik zo’n 20 jaar terug voor mijn verjaardag van mijn vriend Rolf gekregen heb. Ter geruststelling, ik heb ook nog een recente kaart hoor. Dat rode betekent dat het hoog is, de pas ligt op ong 2600 meter, de toppen nog een paar 100 meter hoger. Ik ga zo omhoog lopen door het dal om bivak te maken tussen 2200 en 2400 meter. Morgenochtend hoop ik met mooi weer uit te kijken over de vallei van Nuria. Iedereen die ik vertel over mijn vreemde zwarte Madonna zoektocht kent Nuria en Montserrat. Ze zeggen van beide dat het er heel mooi is. Ik ga het zien, en ik laat nu alvast weten dat ik iedereen groet vanaf het hoogste punt van mijn tocht…

posted under wandel verhalen

Comments are closed.

Van 1 mei 2010 tot 1 september 2010 heb ik een pelgrimstocht gelopen. Langs Keulen, Chartres, Rocamadour en Montserrat. Onderweg heb ik veel kerkjes bezocht met zwarte Madonna’s. Gaandeweg gingen die steeds meer voor me betekenen. Ik heb al eens eerder een lange voettocht gemaakt. Destijds, ik was 27, liep ik naar Assisi. Ik liep toen alleen, klopte aan bij mensen voor overnachting. Nu liep ik gedeeltes alleen en gedeeltes samen; met een vriend, een goede collega, een fijne klant. Deze site was vooral bedoeld om de mensen die mee gingen lopen te betrekken en op de hoogte te houden van mijn vorderingen. Nu staat ie vol met verhalen en beelden, en omdat ik niet alleen van lopen hou, maar ook van verhalen en beelden, blijf ik af en toe een blogje posten