In de oude tijden kon je met een pelgrimstocht boete doen voor slechte daden in je leven. Er zat dan wel altijd een element van fysieke beproeving in; een lange afstand, blote voeten, drie stappen vooruit en twee terug. Boetedoening lijkt niet meer van deze tijd en een vliegreis naar Jeruzalem of Mekka kun je toch moeilijk als boetedoening beschouwen. Maar toch kan een pelgrimstocht ook in deze tijd nog als boetedoening dienen.

Franciscaans klooster La Verna

Ik heb in een Franciscaans klooster in Italië ooit een cel gedeeld met een man die in zijn eigen ogen slechte daden had gedaan. We sliepen beiden weinig de nachten dat we de kloostercel deelden. Volgens hem moest ik, die helemaal uit Nederland was komen lopen, wel iets heel ergs gedaan hebben. Ik kon wanhoop en schuldgevoel bij de man voelen. Ik kon ook merken dat het hem goed deed zich juist in dit religieus oord hiermee te verhouden. Ik heb voor mezelf niet het idee dat ik met een pelgrimstocht boete doe. Daarvoor geniet ik teveel van het lang en ver wandelen. Als ik schuld heb vind ik het bovendien beter sorry te zeggen tegen degene die ik iets heb aangedaan. Maar stel dat diegene mij niet wil zien of niet meer leeft dan kan ik wel willen praten maar praat er niemand terug. Dan is een pelgrimstocht misschien toch een optie.